Basic HTML Version
Πολιτιστικές ανακατατάξεις και τούρκικα σίριαλ
Κωνσταντοπούλου Χρ. & Λαροσέλ Δ.Λ.
στην «Ελλάδα της κρίσης»
Κοινωνίας Δρώμενα, τ. 1, Σεπτέμβριος 2013
43
Τα τουρκικά σήριαλ, εκτελούν σε αυτό το
πλαίσιο δύο βασικές λειτουργίες: 1) αναπαριστούν
σύγχρονα προβλήματα που προκύπτουν ακριβώς
από τη διαμάχη «παλιού» και «νέου» που παρά το
«μεταπολιτευτικό διάλειμμα» η Ελλάδα φαίνεται
ότι δεν έχει επιλύσει ακόμα. Η αναπαράσταση που
αποτυπώνει καθημερινά προβλήματα, είναι όπως
προαναφέρθηκε, ένα αγαπημένο είδος τηλεθέα-
σης (στους ανθρώπους –που είναι το κατεξοχήν
«δραματικό είδος» όπως σημείωνε ο Duvignaud
22
-
αρέσει τόσο να βλέπουν να «παίζεται» η
καθημερινότητά τους όσο και να μπορούν να
προσεγγίζουν συμβολικά καθημερινούς ρόλους και
συμπεριφορές). 2) Αποτελούν δυνητικά μια κά-
ποια έκφραση αντίθεσης ως προς το «αλλοτριω-
μένο» τώρα (την επίσημη ελληνική ταυτότητα και
τις ελληνικές «εθνικές» επιλογές).
Βιβλιογραφία
Cauvin P. & Cailloux G.
Le soi aux milles visages
, Les
Éditions de l’Homme, Paris 2001.
Constantopoulou C. “Grecs: Les “Barbares” de l’
Union Européenne?", στο C. Constantopoulou
(Επιμ.)
Barbaries Contemporaines,
L’Harmattan,
Paris 2012, σελ. 233-244.
Duvignaud J.
Spectacles et sociétés
, Denoël
,
Paris
1970.
Huizinga J.
Homo Ludens
–
A study of the play-
element
in Culture,
Routledge & Kegan Paul,
London, Boston & Henley, 1938.
Kaufmann J.-Cl.
La femme seule et le prince
charmant
, Pocket, Paris 2001.
Κωνσταντοπούλου Χ. «Εισαγωγή: Αναφορά στην
έννοια και στις όψεις των σύγχρονων
αποκλεισμών» στο Χ. Κωνσταντοπούλου, Λ.
Μαράτου, Δ. Γερμανός, Θ. Οικονόμου (Επιμ.)
«
Εμείς» και οι «άλλοι» αναφορά στις τάσεις και
22
J. Duvignaud (1970)
τα σύμβολα
, Τυποθήτω, Δαρδανός Αθήνα 2000,
σελ. 11-32.
Κωνσταντοπούλου Χ. «Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης:
Θρησκεία της μεταμοντέρνας κοινωνίας» στο Β.
Γιούλτση
Σπουδή στην κάθετη και οριζόντια
επικοινωνία
Κυριακίδης, Θεσσαλονίκη 2006.
Κωνσταντοπούλου Χ.
Κοινωνιολογία της
Καθημερινότητας (Εισαγωγή στην
Κοινωνιολογία της Καθημερινής Ζωής)
,
Παπαζήσης, Αθήνα 2009 & 2012.
Κωνσταντοπούλου Χ.
Ελεύθερος Χρόνος, μύθοι και
πραγματικότητες
, Παπαζήσης, Αθήνα 2010.
Κωνσταντοπούλου Χ.
Τηλεόραση, ένα εικονικό
καφενείο
.
Αναπαραστάσεις και συμβολισμοί
της καθημερινής ζωής,
Παπαζήσης, Αθήνα
2012.
Κωνσταντοπούλου Χ. «Η ιδεολογία της
καθημερινής ζωής: πρότυπα γυναίκας στη
σειρά
Sex and the City
» στο Α. Γαζή (Επιμ.)
Sex
and the City, Ταυτότητα και μετανεωτερική
αφήγηση
, Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, Αθήνα
2012, σελ. 139-162.
Λαροσέλ Δ. Λ. «Η ήπια ισχύς της Τουρκίας» στο
http://www.irtea.gr/
(6/1/13).
Morin Ε.
Les stars
Le Seuil, Paris 1957.
Morin Ε.
Le cinéma ou l’homme imaginaire
Minuit,
Paris 1958.
Morin Ε.
L’esprit du temps, essai sur la culture de
masse,
Grasset, Paris 1962.
Μοσκώφ Κ.
Η εθνική και κοινωνική συνείδηση στην
Ελλάδα, 1830-1909: ιδεολογία του
μεταπρατικού χώρου,
Νέα Πορεία,
Θεσσαλονίκη 1972.
Riesman D.
The Lonely Crowd,
Yale University Press,
1950.
Σολδάτος Γ.
Ιστορία του Ελληνικού
Κινηματογράφου
Αιγόκερως, Αθήνα 2004.