Page 43 - Microsoft Word - τελικό αρχείο

Basic HTML Version

Οι «Κένταυροι» στην άνθηση του «Νεοφασισμού» εντός
Κουρουτζάς Χρ. & Παρασκευόπουλος Δ.
της ελληνικής κοινωνίας
Κοινωνίας Δρώμενα, τ. 2, 2014
43
γνωση μερικών εκ των βασικών αρχών που διέ-
πουν το χώρο της Χ.Α.
«Όταν κάποιος άνθρωπος, «αρνηθεί να δεχθεί
τα ολοφάνερα νοσήματα της εθνικοσο-
σιαλιστικής αλήθειας, δεν πρέπει να υπάρχει
γι' αυτόν οίκτος, σεβασμός, ούτε περιφρό-
νηση. […] Σήμερα όποιος δεν είναι εναντίον
μας είναι μαζί μας τυπικά. Αύριο όποιος δεν
είναι μαζί μας είναι εναντίον μας ουσιαστικά
και θα πληρώσει την κακοπιστία του με το
ίδιο και χειρότερο τίμημα. Δεν πρέπει να
λησμονούμε κανένα χτύπημα, καμία ύβρη,
καμία προσβολή. Μα, παράλληλα, είναι καθή-
κον μας να ξέρουμε πότε και πώς θα το αντα-
ποδώσουμε καίρια και ουσιαστικά» («Το «ευ-
αγγέλιο της Χρυσής Αυγής», 2013).
Τι συνέβη λοιπόν όταν εμφανίστηκε στη
δημόσια σφαίρα της Ελληνικής κοινωνίας η νέο-
φασιστική οργάνωση της Χ.Α. και ποια τα από-
τελέσματα της στρατολόγησης νέων στην νέο-
φασιστική ιδεολογία;
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Ζορμπαλά,
ιδιαίτερη δραστηριότητα
ανέπτυσσαν την προ-
χουντική περίοδο με την υποστήριξη ή την ανοχή
των αρχών οι παρακρατικές οργανώσεις της νεο-
λαίας
(1978: 35). Χαρακτηριστικά παραδείγματα
αποτελούν η «Εθνική Κοινωνική Οργάνωσις
Φοιτητών» (ΕΚΟΦ), το «Σώμα Ελπιδοφόρων Νέων»
(ΣΕΝ), το οποίο σύμφωνα με το καταστατικό του
προέβλεπε τη στρατιωτική εκπαίδευση των νέων, η
«Οργάνωσις Εθνικής Νεολαίας» (ΟΕΝ), η «Ελ-
ληνική Βασιλική Οργάνωσις Νεολαίας» (ΕΒΟΝ),
καθώς και η «Νεολαία Εθνικής Δράσεως». Τη χρο-
νική περίοδο που έδρασαν οι παραπάνω οργα-
νώσεις, η εκπαίδευση διαπνέεται από συντηρη-
τισμό, ο οποίος επιτρέπει εάν δεν συμβαδίζει με
αυτή τη χειραγώγηση.
Σύμφωνα με τον Γεωργούλα «στο σχολείο ο
νέος υπακούει σ’ ένα ρητό κώδικα πειθαρχίας»
(2010: 33). Ουσιαστικά, η εκπαίδευση κατά τον
Gramsci αποτελεί κυρίαρχο ιδεολογικό μηχανισμό.
Σε συνέχεια, και σύμφωνα με τον Πουλατζά «η
φασιστική ιδεολογία αποδίδει ιδιαίτερη σημασία
στο ρόλο της εκπαίδευσης [προσδοκώντας και ε-
φαρμόζοντας πολιτικές] στρατολόγησης της νέο-
λαίας μέσα σε μιλιταριστικού τύπου οργανώσεις»
(1974: 277).
Αναφερόμενη στην μεσοπολεμική Γερμανία, η
Άρεντ συνδέει την κατάρρευση του κομματικού
συστήματος με την απώλεια της υποστήριξης των
κομμάτων από τη νέα γενιά, καθώς και με την
απώλεια της σιωπηρής συναίνεσης από τη μεριά
των ανοργάνωτων. Η νέα γενιά και το ανοργάνωτο
«κομματικά» μέρος του εκλογικού σώματος,
παρατηρεί, μετακινήθηκαν
προς τα εκεί που είχαν
την ευκαιρία να εκφράσουν τη βίαιη διαμαρτυρία
τους και να βρουν μια νέα προοπτική
(1988, στο
Αλεξανδρόπουλος, 2001: 287).
Ενώ μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε πως η
ελληνική κοινωνία είναι δημοκρατική, φιλόξενη
και ανοιχτή, γεγονός το οποίο αντανακλά την
εκπαίδευση και πιθανόν τα «πιστεύω» της νέας
γενιάς, με το έναυσμα της «κρίσης» έδειξε
απειλητικό, ρατσιστικό, αντισημιτικό και εθνο-
κεντρικό πρόσωπο. Έτσι, το σχολείο ως μηχανι-
σμός αναπαραγωγής και νομιμοποίησης των ιδεο-
λογικών σχέσεων «πολιορκείται» από μέλη της
νεοφασιστικής οργάνωσης της Χ.Α. Με τον τρόπο
αυτό ορισμένοι μαθητές άρχισαν να παρουσιάζουν
«αυταρχικές αξιώσεις» και να διέπονται από
«αυταρχικά πρότυπα» [να κάτσουν λέει στο
έδρανο του Κασιδιάρη ζητήσανε παιδιά ενός γυ-
μνασίου επισκεπτόμενα τον «ναό της δημο-
Εικόνα 1