Basic HTML Version
Σύντομες κριτικές σκέψεις περί του ελληνικού χρέους
Ιντζεσίλογλου Ν.
Κοινωνίας Δρώμενα, τ. 1, Σεπτέμβριος 2013
46
έχει το «πέταγμα της πεταλούδας».
3. Οι φόβοι για αλυσιδωτές αντιδράσεις-
πτωχεύσεις εντός του συστήματος της ζώνης Ευρώ,
λόγω της σοβούσας οικονομικής κρίσης στην
ευρωπαϊκή οικονομία, και για την οποία κρίση
υπεύθυνη φυσικά δεν είναι η Ελλάδα, αλλά το
«παγκοσμιοποιημένο» σύστημα των ανοιχτών αγο-
ρών, σε συνδυασμό βέβαια με τις στρεβλώσεις του
διεθνούς ανταγωνισμού, που προκύπτουν μεταξύ
άλλων κι από την έλλειψη διεθνών ρυθμίσεων
όσον αφορά κυρίως τις νομισματικές ισοτιμίες και
τους άνισους όρους τους σχετικούς με το κόστος
παραγωγής (ιδίως με το κόστος εργασίας) των
διακινούμενων αγαθών.
4. Οι φόβοι για κοινωνικές αναταράξεις και
πολιτική αποσταθεροποίηση (πρώτα στην Ελλάδα
και στη συνέχεια στην υπόλοιπη νότια Ευρώπη)
που θα προκαλούσε ενδεχομένως ένας αιφνίδιος
οικονομικός θάνατος της Ελλάδας.
β) Η αλληλεγγύη κι οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις
5. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη υπό την έννοια
κυρίως της προοπτικής για συνέχιση της παρα-
μονής της Ελλάδας στο πλαίσιο της ζώνης του
Ευρώ και για διατήρηση αυτής της τελευταίας.
Αφού, δηλαδή, εκτιμάται ότι η αιφνίδια πτώχευση
της Ελλάδας έχει υψηλό κόστος και κίνδυνο, και
αφού αποφασίζεται η παραμονή της Ελλάδας στην
ζώνη του Ευρώ, εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα
ότι η Ελλάδα πρέπει να πιεστεί προκειμένου να
κάνει τις απαραίτητες εκείνες μεταρρυθμίσεις, που
θα της επιτρέψουν να καταστεί ένας αξιόπιστος
εταίρος, που θα έχει ένα περισσότερο αποτελε-
σματικό δημόσιο τομέα (με λίγο ως πολύ ισοσκε-
λισμένο προϋπολογισμό με έλλειμμα γύρω στο
τρία στα εκατό και ο οποίος δεν θα δημιουργεί
συνεχώς νέα μεγάλα ελλείμματα και χρέη) και
έναν πιο ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα.
γ) Ο οικονομικός έλεγχος
6. Επειδή εκτιμάται ότι δίχως εξωτερικές
διεθνείς πιέσεις και εκβιασμούς, η ελληνική πολιτι-
κή τάξη και οι επί μέρους ελληνικές κοινωνικο-
πολιτικές ηγεσίες είναι αδύναμες ή ανίκανες (λόγω
κομματισμού, γραφειοκρατίας, διαφθοράς, κλε-
πτοκρατίας, φοροδιαφυγής, οικογενειοκρατίας,
ευνοιοκρατίας, νεποτισμού κλπ) να υιοθετήσουν
και επιβάλουν τις ως άνω μεταρρυθμίσεις, η
Ελλάδα τίθεται σε καθεστώς περιορισμένης
κυριαρχίας υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, όπως
αυτό συνέβη στο τέλος του 19
ου
αιώνα και στις
αρχές του 20
ου
(με γενικώς αγαθά αποτελέσματα
για την ανασυγκρότηση της αιμάσσουσας τότε
χώρας), και συμβαίνει σχεδόν κάθε φορά σε κάθε
χώρα που περιπίπτει στην ίδια ή ανάλογη
κατάσταση αδυναμίας εξυπηρέτησης χρέους με
την Ελλάδα.
Στο πλαίσιο μιας ριζοσπαστικοποίησης της ως
άνω λογικής του περιορισμού της εθνικής
κυριαρχίας, δεν αποκλείεται η άσκηση όχι μόνο
διεθνούς ελέγχου, αλλά και αυτή η ίδια η απαλ-
λοτρίωση του εθνικού κρατικού και ιδιωτικού
πλούτου.
δ) Η «βαβυλώνια αιχμαλωσία» αντί του
«συνδρόμου του Σαμψών»
7. Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν καίρια
γεωστρατηγική θέση και πλούσιο υπέδαφος στη
στεριά και στη θάλασσα και για τον λόγο τούτο
πρέπει να παραμείνουν προσδεμένες στις δυτικές
(κυρίως θαλάσσιες) δυνάμεις, στις οποίες παραδο-
σιακά ανήκαν και ανήκουν, και να μη αφεθούν να
παρασυρθούν από «τυχοδιωκτισμούς», στους
οποίους θα τους οδηγούσε ενδεχομένως η προο-
πτική ενός αιφνίδιου οικονομικού θανάτου, που
δημιουργεί συνθήκες ενεργοποίησης του παλαιο-
διαθηκικού συνδρόμου του Σαμψών (του Εβραίου
αιχμαλώτου κριτή-βασιλιά, που είπε την περίφημη
φράση: «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των
αλλοφύλων» (Π.Δ., Κριταί, 16,30).
Ένας από τους τρόπους εξασφάλισης και
εκμετάλλευσης της πρόσδεσης στον δυτικό κόσμο
είναι και η διαρκής αύξηση της εξάρτησης από
αυτόν,
ως
ένα
είδος
οικονομικής
νέο-
αποικιοκρατίας. Ο συνεχής και υποχρεωτικός κατά
δόσεις δανεισμός, με τις ικεσίες του δανειζομένου,
όχι από την ελεύθερη αγορά, αλλά με αποφάσεις
διεθνών οργανισμών και κρατών, στην αύξηση της
εξάρτησης καταλήγει (εκ του αποτελέσματος),
ακόμη κι αν δεν υπάρχει εξ αρχής η σχετική