Page 84 - Microsoft Word - τελικό αρχείο

Basic HTML Version

Παράγοντες αυξομείωσης των αισθημάτων ξενοφοβίας Ιντζεσίλογλου Ν.
Κοινωνίας Δρώμενα, τ. 2, 2014
84
μειονοτικών-μεταναστευτικών πληθυ-σμών, οι
οποίοι ακόμη και μέσα από την αυτοπερι-
θωριοποίησή τους επιδιώκουν να καθαρθούν από
τα στοιχεία της κυρίαρχης κουλτούρας του
πληθυσμού της κοινωνίας υποδοχής και να
επανασυνδεθούν με το δικό τους αλλοτριωμένο
πολιτισμό και τη χαμένη, αλλά όχι ξεχασμένη τους
ταυτότητα και πολιτισμική αξιοπρέπεια.
Από την άλλη πλευρά όμως, οφείλουμε να
επισημάνουμε ότι δεν είναι δυνατή μια ομαλή
ένταξη των προσφύγων και μεταναστών έξω από
γκέτο στην κοινωνία υποδοχής, αν δεν υπάρξει και
κάποια εκ μέρους τους αφομοίωση βασικών αξιών
σύμφωνα με τις οποίες λειτουργεί το κοινωνικό και
πολιτικό σύστημα της χώρας υποδοχής. Ως τέτοιες
αξίες και αρχές των δυτικοευρωπαϊκών κοινωνιών
αναφέρουμε π.χ. τις γενικές αρχές λειτουργίας του
δημοκρατικού πολιτεύματος, του Κράτους δικαίου,
του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και
γενικά του νομικού πολιτισμού, όπως αυτός δια-
μορφώθηκε στις μέρες μας στις ευρωπαϊκές χώρες.
6. Συμπέρασμα
Aπό όσα αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν στο
άρθρο τούτο, προκύπτει με ενάργεια πόσο πολύ-
πλοκο και δυσχερές στην επίλυσή του είναι το
πρόβλημα της ομαλής ένταξης μεγάλου αριθμού
ξένων μεταναστών και προσφύγων σε οποιαδή-
ποτε κοινωνία υποδοχής στην Eυρώπη. Oι κίνδυνοι
εμφάνισης του φαινομένου της ξενοφοβίας δεν
είναι δυνατόν να αποκλεισθούν ή να κατανικηθούν
ποτέ οριστικά από μια κοινωνία. H ξενοφοβία είναι
ένα κοινωνικό φαινόμενο που μπορεί να εμφα-
νισθεί με ένταση κάθε φορά που πληρωθούν οι
κατάλληλες συνθήκες, στις οποίες πιο πάνω
αναφερθήκαμε και επομένως επιβάλλεται μια
διαρκής επαγρύπνηση και προσπάθεια.
Όσο η φτώχεια, η πείνα και η δυστυχία ταλαι-
πωρούν μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου
πληθυσμού, οι κάτοικοι των αναπτυγμένων οικο-
νομικά χωρών δεν μπορούν να απολαμβάνουν
ειρηνικά τα αγαθά της ευημερίας τους στην εποχή
της παγκοσμιοποίησης. Tα αστυνομικά και διοικη-
τικά μέτρα φύλαξης μπορούν να περιορίσουν ως
ένα βαθμό τα κύματα οικονομικών μεταναστών,
αλλά όσο αποτελεσματικά κι αν είναι δεν επαρ-
κούν για να εμποδίσουν την είσοδο εκείνων που
είναι αποφασισμένοι να εισέλθουν σε μια χώρα
οπωσδήποτε και έναντι οποιουδήποτε τιμήματος,
όταν μάλιστα ο αριθμός αυτών των τελευταίων
διογκώνεται διαρκώς.
Tα κοινωνικά μέτρα ένταξης των οικονομικών
μεταναστών όταν λαμβάνονται στο πλαίσιο μιας
ορθολογικής συνολικής μεταναστευτικής πολιτι-
κής, όπως αυτή περιγράφηκε πιο πάνω, αποτελούν
ένα αποφασιστικό μέσο για την αποφυγή συ-
γκρουσιακών καταστάσεων και «ανάφλεξης» αι-
σθημάτων ξενοφοβίας στην κοινωνία υποδοχής. H
επιτυχία των μέτρων τούτων τελεί όμως υπό την
αίρεση δύο τουλάχιστον βασικών προϋποθέσεων:
α) Ότι ο αριθμός των οικονομικών μεταναστών δεν
αυξάνεται ανεξέλεγκτα· διότι στην αντίθετη περί-
πτωση οποιαδήποτε πολιτική κοινωνικής ένταξης
των οικονομικών μεταναστών καταρρέει και παρα-
σύρεται από την πίεση της υπερβολικής διόγκωσης
του μεταναστευτικού ρεύματος. β) Ότι η κοινωνία
υποδοχής δεν βρίσκεται σε περίοδο βαθειάς και
μακροχρόνιας οικονομικής ύφεσης και κρίσης
(όπως, π.χ. συμβαίνει κυρίως με την ελληνική
κοινωνία, και δευτερευόντως, αλλά επίσης σε
ανησυχητικό βαθμό, με τις κοινωνίες του
ευρωπαϊκού νότου).
Σε τελευταία ανάλυση, η ριζικότερη και
αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του προβλή-
ματος της ξενοφοβίας είναι το κτύπημα και η
κατάργηση των βαθύτερων αιτίων της μαζικής
οικονομικής μετανάστευσης, που είναι η πείνα και
η φτώχεια των μεταναστευτικών πληθυσμών.
Επομένως, μόνο η επιτόπια οικονομική ανάπτυξη
των πτωχών χωρών του κόσμου συνιστά την
οριστική λύση. Kαι προς αυτή την κατεύθυνση
οφείλουν να συμβάλουν οι πιο αναπτυγμένες και
πλούσιες χώρες, αν επιθυμούν να εξασφαλίσουν
για τους πολίτες τους την ειρηνική απόλαυση των
αγαθών της ευημερίας τους. Ένα είδος σχεδίου
Μάρσαλ για την ανάπτυξη των χωρών προέλευσης
των μεταναστευτικών ρευμάτων επιβάλλεται.
Πράγματι, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης,