Page 34 - Microsoft Word - τελικό αρχείο

Basic HTML Version

Από την «τρίτη Ρώμη» του Mazzini στη «Roma Fasista» του Mussolini Παυλή Κ.
Κοινωνίας Δρώμενα, τ. 2, 2014
34
μεγάλη εμπορική επιτυχία ώστε να μεταφραστεί
σε 18 γλώσσες. Κι ενώ ως την έναρξη της συν-
εργασίας του με τον Hitler εκφραστές του αντι-
σημιτισμού παρέμεναν, για δικούς τους λόγους,
κυρίως οι κληρικοί, το 1936 το φασιστικό κράτος
μετατρέπεται σε ολοκληρωτικό εκβάλλοντας και
στα πάμπολλα στρατόπεδα συγκέντρωσης με
πρώτο ανάμεσά τους, πριν από τον πόλεμο, το
στρατόπεδο στο Pisticci της Basilicata το 1939 για
τους εχθρούς του φασισμού. Στο τέλος του
πολέμου οι επιζώντες ήταν, εκτός από αντι-
φασίστες κάθε εθνικότητας, Εβραίοι, Τσιγγάνοι,
ακόμα και κινέζοι ναυτικοί και έμποροι, όσοι
δηλαδή αποτελούσαν «κίνδυνο» σύμφωνα με το
«Μανιφέστο της Φυλής» (Pavia, 23.5.2010) που
είχαν εισηγηθεί πανεπιστημιακοί των οποίων οι
μελέτες ταυτίζονταν με την ανάπτυξη και την
πρόοδο της «φυλής». Στο περιοδικό
La difesa della
Razza
(Η Προστασία της Φυλής) που εκδιδόταν
από το 1938 έως το 1943, δημοσιεύονταν τα
«εθνικά» και τα «αντεθνικά» φαινοτυπικά χαρα-
κτηριστικά (ρωμαϊκές προτομές σε αντιδιαστολή
με τη γαμψή μύτη και τα άφρο χαρακτηριστικά),
γκροτέσκο φιγούρες που απεικόνιζαν τους Εβραί-
ους με νύχια γαμψά, ανάμεσά τους οι «κακοί
δάσκαλοι» της ανθρωπότητας Σπινόζα, Μπεργκσόν
και Αϊνστάιν. Ο αποκλεισμός των Εβραίων από
κάθε πεδίο της ζωής έφτανε ως τη διαγραφή τους
από τους τηλεφωνικούς καταλόγους (Venzo &
Migliau, 2004: 15, 42-45).
Από το 1937 τα νεογέννητα εγγράφονταν, αυτο-
μάτως με τη δήλωση της γέννησής τους στο
μητρώο, στην οργάνωση της νεολαίας Balilla
(ONB). Ως τότε οι δάσκαλοι πίεζαν τους μαθητές
για την εγγραφή που μεταφραζόταν σε Κυριακές
αφιερωμένες στη φασιστική κατήχηση και καλο-
καίρια στις στρατιωτικού τύπου κατασκηνώσεις,
αλλά ο Mussolini θεωρούσε ανεπαρκή τη μικρο-
αστική οικογενειακή επιρροή και ακόμα και ο
καθολικισμός όταν μονοπωλούσε την αφοσίωση
απειλούσε τον πατριωτισμό της νεολαίας· εξάλλου
ο φασισμός
ήταν
θρησκεία (De Felice, 1981: 124-
130). Για να προσεταιριστεί τον αραβικό εθνικισμό
που δυσχέραινε την πολιτική της Γαλλίας και της
Αγγλίας και μπορούσε να του φανεί ωφέλιμος,
πήγε ξανά στη Λιβύη. Αυτή τη φορά διέταξε να
διέρχονται στο σκοτάδι της προηγούμενης νύχτας
ιππείς με βεγγαλικά και μπάντες και να
αναγγέλλουν τον ερχομό του «προστάτη του
μουσουλμανικού κόσμου», ο οποίος την επομένη
θα αφήσει την Alfa Romeo του τρία χιλιόμετρα έξω
από την Τρίπολη για να μπει στην πόλη πάνω στο
μεγάλο καφέ άλογο που του είχαν φέρει για την
περίσταση από τη Γερμανία. Τραγούδησε στα
αραβικά ανάμεσα στους Βέρβερους τον ύμνο του
φασιστικού κόμματος («Giovinezza») και το «
της
Ρώμης είμαστε παιδιά, είμαστε οι αρχαίοι
λεγεωνάριοι
» και η φωτογραφία του, έφιππος να
κρατά το —κατασκευασμένο στη Φλωρεντία—
«ξίφος του Ισλάμ» περιστοιχισμένος από βέρ-
βερους ραβδούχους (O’Kelly, 2003: 81-84, 126),
έγινε εξώφυλλο του μηνιαίου περιοδικού
L’illustrazzione Italiana
του Μάρτη 1937.
Την
παραθαλάσσια οδό που από το κέντρο της
Τρίπολης κατέληγε στα σύνορα της Αιγύπτου και
ονόμασε Balbia —προς τιμήν του νεαρότερου
επικεφαλής των Μελανοχιτώνων Italo Balbo, που
το 1921 είχε ηγηθεί της «Πορείας προς τη Ρα-
βέννα»— διακοσμούσε μια τεράστια αψίδα με
ανάγλυφα που απεικόνιζαν σκηνές από τον
αραβικό κόσμο, αγρότες και καμήλες.
O εξιταλισμός επεκτάθηκε σε όλες τις «αποι-
κίες». Το λιμάνι των Αγίων Σαράντα πήρε το όνομα
«Porto Edda» της μεγάλης κόρης του Mussolini, η
κεντρική λεωφόρος των Τιράνων μετονομάστηκε
σε «Boulevard Mussolini», σλαβικά επώνυμα και
ονόματα δρόμων και πόλεων μετατράπηκαν σε
ιταλικά (όπως το Γκολούμποβιτς σε Κολόμπο, το
Split σε Spalato) και επιβλήθηκε η ιταλική γλώσσα
σε όλες τις εκδόσεις, ακόμα και των εφημερίδων.
Στη Ρόδο από το 1936 ως το 1940 κατέφθαναν
μηχανικοί με αρχιτέκτονες για να ανακατα-
σκευάσουν τα σημαντικότερα κτίσματα του νη-
σιού, ακόμα και τα προγενέστερα ιταλικά, στο
φασιστικό «stile littorio». Ο διοικητής Ιταλοαι-
γαιακών Νήσων κόμης Cesare Maria De Vecchi
απαγόρεψε τις ελληνικές εφημερίδες, τη δημόσια
χρήση της ελληνικής γλώσσας και τα ελληνικά, τα
μουσουλμανικά και τα εβραϊκά σχολεία εισά-
γοντας την ιταλική ως επίσημη γλώσσα στη